ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 92 / 120

ประโยค - คติสมัยตำสากรีกอรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๙ - หน้าที่ 59 นะก็ พึงถวายบาตรของตนแก่ท่าน รับบาตรนั้นมา. ข้อว่า น อุปชุนายสุทธิ ภวนาสุทธิ อนุตรนา กถา โอปะเตตุพุทพะ มีความว่า เมื่ออุปชาลังกำลังลุ

พระวินัยมหาวรรค ตอนที่ ๙ ดำเนินเรื่องเกี่ยวกับการถวายบาตรและข้อห้ามในการพูดขณะร่วมหรือร่วมกิจกรรมกับสงฆ์ รวมถึงความสำคัญของการปราศจากอาบัติและการกล่าววาจาในที่ที่เหมาะสม ตัวอย่างการอภิปรายจะมีเรื่องกา

ประโยค - คำสั้นๆ ที่สำคัญ พระวินัยแห่งพระองค์ท่าน มหาวร ตอน. ๑ หน้าที่ 86 "ลงมือกันเถอะ ขอบคุณ ลงมือเถอะ พ่อหนุ่ม ลงมือเถอะ สามเณร ถ้า พวกท่านจักไม่ทำ หรือพวกผมจักไม่ทำ ที่นี่ใครเล่าจักทำการนี้." เมื

เนื้อหานี้เน้นเรื่องการกระทำและปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกันและบทบาทของพระและสามเณรในการปฏิบัติตามพระวินัย มีการยกตัวอย่างความหมายของคำในบาลีและการอธิบายเกี่ยวกับความถู

ประโยค - คติสมุนไพรสาธิภา ศรภคภระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้า 116 มิได้ เที่ยวไปเที่ยงสงบ รักษาพระองค์ไว้ได้เมื่อพระอนุญ ยังไม่แกักกล้า" ดังนี้แล้ว ตรัสฉันกนิรีชาดก. วันั้นเอง พระนันทราชาฤษี มี่มาหลงกล

บทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวจากมหาวรรณ์ และการสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคผ่านพระนันทุมาร โดยเน้นที่ความสำคัญของการรักษาคุณธรรมและการเรียนรู้จากประวัติศาสตร์เพื่อการปฏิบัติที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา สามารถสำร

ทรงห้าม พิธีทราบวินิจฉัยแม่ในคำว่า โลกศุกุปปาทโก ภิกขุ เป็นดังนี้ :- ผู้ใดมีจิตประทุษร้ายคิดว่า ยังพระโลหิตในพระสิริสะซึ่งยังเป็นอยู่ของพระตาคตเจ้า แม้พอที่แมลงวันเล็ก ๆ จะกินได้ให้ออขึ้นเหมือนพระเทวท

ทรงห้ามในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับการกระทำที่มีผลต่อพระโลหิตของพระตาคตเจ้า โดยมีการแบ่งประเภทของการทำบูชาที่ถูกต้องและไม่ถูกต้อง ผลกระทบของการกระทำเหล่านี้มีตามการกระทำที่ถูกต้อง ซึ่งสามารถทำให้เกิดบุญมาก

ประโยค - คติสมุนปลาสำหรับภิกษา อรรถาคมพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 149 บทว่า อนุปุชณา มีความว่า เว้นจากอุปชณาหทุก ๆ อย่าง เพราะไม่ให้ถืออุปชณาห. คุณครูทั้งหลาย ผู้สนบสนบทแล้วอย่างนั้น ย่อมไม่ได้

บทนี้กล่าวถึงความหมายของอนุปุชณาที่เกี่ยวข้องกับภิกษุและกฎระเบียบเกี่ยวกับการปฏิบัติ ซึ่งผู้ที่จะได้รับการช่วยเหลือจากครูจะต้องไม่ถืออุปชณา เพื่อความเจริญในธรรม และเสริมสร้างพฤติกรรมที่เหมาะสมสำหรับภิ

ประโยค - คติสนับสัปทักษิณ ธรรมะพระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 178 เขตกำหนดสีมาแห่งวัดที่อยู่บน ๆ เวลสันนิกรมของวัดที่ อยู่ทั้งหลายผู้กล้า เวลอุปวงแรมก็นั่งสมาธิของวัดที่อยู่ทั้งหลายที่ไม่ ได้รับสี

บทนี้กล่าวถึงการกำหนดเขตสีมาของวัดและบทบาทของภิฏกุในกระบวนการนี้ โดยมีการนัดหมายประชุมเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในหมู่ภิฏกุและป้องกันการออกนอกเขตที่กำหนดในขณะทำสมาธิ ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการรักษาขอ

ประโยค - คติสั้นๆจากสำนักธรรม อรรถาธิปไตย มหาราช ตอน ๑ - หน้าที่ 203 อันภิภูทธ์หลายผู้จะทำกรรมในชาตสระเล่า, ในพรรษากมี ประกาศดังกล่าวแล้วในหนหลัง, พอฝนขาด น้ำในสระใดไม่พอ เพื่อจะดื่ม หรืออาบ หรือล้าง

บทความนี้เกี่ยวข้องกับการอธิบายหลักการทำกรรมในชาตสระตามที่ได้ถูกกำหนดโดยประกาศในพรรษากามี โดยมีการชี้ให้เห็นถึงลักษณะของชาตสระที่มีน้ำเพียงพอและการกระทำกรรมในสถานที่นั้น โดยเน้นว่าการทำสงครามในชาตสระน

ทราบโปรดบอกสายสกุลเสยกัน." บทว่า น ปุณฺณฉติ ได้แก่ ไม่ถามถึงลักษณะของธูปบูดี้ หลานั้น คือ ไม่ถามก่อน ทำวรลวัตรอาลัย (คือวัตรใหญ่ไม่น้อย) แล้ว ทำอุโมทส่วนกัน. บทว่า นาฏวิจิตรนฤทธิ ได้แก่ ไม่สาม

บทความนี้พูดถึงข้อบังคับและข้อควรระวังสำหรับภิกษุในเรื่องการเข้าออกอาวาส รวมถึงความสำคัญของการทำอุโมทและการอยู่ร่วมกันในสังคมสงฆ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีอันตรายหรือสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน ภิกษุไม่ควรออ

ประโยค - ตลอดสมันปาสำหรับอทธกิจพระวิษามหาวรร ตตอน 2 - หน้าที่ 229 สองบทว่า วสุติ อุกฤฏิฏุถูกโม ความว่า มีพระประสงค์ จะเลื่อนเดือนดูกฝนออกไป อธิบายว่า มีพระประสงค์จะไม่บ่น เดือน ๓ อะไนนั้นเป็นเดือน ๑๑

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงความสำคัญของการเลื่อนเดือนดูกฝนในพระธรรมและผลที่เกิดจากการปฏิบัติตามคำสอนของพระผู้มีพระภาค โดยเฉพาะการไม่อนุวัตรตามกรรมที่ไม่เป็นธรรม รวมถึงอธิบายถึงสัตตาหรณียะและความหมายในทางธรรม

ประโคม - ตะดสน่ำปาสำทีกา อรรถภาพวีณย์ มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 247 วันครบร ๔ เดือน, จะทำจากหลังหรือก่อนกำหนดนั้นไม่ควร. [ญัตติวิธาน] วิจัยฉันในข้อว่า ทวาวิจิ ปวารณู นี้ พึงงานดังนี้ :- เฉพาะภิกษุผู้ถึ

เนื้อหานี้พูดถึงแนวทางการบวราณภิกษุในธรรม โดยเฉพาะในข้อการงดบวราณทั้งสองประเภท คือ งดครอบไปและงดแบบบุคคล โดยมีการอธิบายถึงการปรับตัวของสงฆ์ที่ต้องทำเมื่อถึงเวลาบวราณ เพื่อให้มีความกระจ่างชัดและถูกต้อง

ประโยค - คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2 - หน้าที่ 276 บางรูปล่เหมือนกลิ่นตัวแห่งสัตว์มีกระเป็นต้น จุดฉนท์แห่งไม่จักษ์และ ดอกคำเป็นต้น หรืจฉนท์แห่งเครื่องหอมทุก ๆ อย่าง ควรแก้ภิกษ์ แม่นั้น. ว่าระหน

บทความนี้กล่าวถึงการใช้สมุนไพรในการรักษาและลดอาการเจ็บป่วย โดยเน้นถึงการปรุงยาและเครื่องหอม รวมถึงการระวังและการดูแลสุขภาพเพื่อลดการเกิดอาพาธ สาระสำคัญยังรวมถึงการอธิบายประเภทของยาและส่วนผสมที่ควรใช้

ประโยค - ตอบสนั่นป่าสักท่าอรรถถาพระยืนมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 278 ได้ต่าง ๆ อย่าง บทว่ามาเทศ มีความว่าเจ้าของอนุญาตให้ บรรด่าน้ำไฟให้เต็มหมู ประมาณเท่าวันแล้ว ครบด้วยฝุ่นและ ทรายเป็นต้น ลาด

เนื้อหาในบทที่ ๒ ของพระยืนมหาวรร อธิบายเกี่ยวกับการอนุญาตและบทประโยคที่ใช้ในวรรณกรรมไทย โดยเฉพาะการใช้สิ่งต่าง ๆ เช่น น้ำ ไฟ และการเขียนถึงกระบวนการทำให้ร่างกายรู้สึกสบาย นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงคำที

ประโยค - ตลอดสนับสำนำกิจกกิจภพระลาภ ทวน ๒ - หน้าที่ 299 เป็นต้น ที่รับประคับในวันนั้น. อัมฟปนะที่กินอ่อนดังนี้ ยอม ควรในปรุงดัในนั้น. ส่วนอัมฟปนะที่พวกอนุมัคทำ ซึ้งกินอ ได้รับประกันในปรุงดั ย่อมควร แ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการศึกษาประเภทน้ำปนะหลากหลายชนิดและความเหมาะสมในการบริโภคในช่วงเวลาต่างๆ รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการทำและการบริโภคน้ำปนะที่มีส่วนผสมแตกต่างกัน เป็นต้น. จากหลักฐานที่กล่าวถึงในข้อคว

ประโยค - ตะดสนับปลาทำกา อรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 318 ลออกมาจากอากาศนั้นแล จิจะเหมาะ บทว่า ถูกฤดียТ คือ ด้วยผ้าที่มาม ในบทว่า สนุนฤดียТ นี้ สันนิษฐาน 2 อย่าง คือรสนินิฐิ 1 นิมนีสนินิฐิ

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการตีความภาษาและคำศัพท์ในอรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค โดยเฉพาะการใช้ผ้าและฤดีย์ที่มีความหมายรอบด้าน ตัวอย่างได้แก่ การรองรับและการรวบรวมผ้าต่างๆ ซึ่งมีผลต่อการทำพิธีกรรม รวมถึงการแยก

ประโยค - จุดดุลสมดุลตำสาทิรา อรรถถาวะพระวินัย อุตวรรยา - หน้า 413 เพราะเหตุไร ? เพราะเหตุว่า แม้แต่ซันนิยธรรมนี้ พระผู้มีพระภาคอนุญาต ให้นำคำว่าดุจ กล่าวคือความเป็นผู้พล ต้นผู้ไม่ลำลาด ดังนี้แแล้ว

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์ธรรมและวินัยในพระพุทธศาสนา โดยอภิปรายเกี่ยวกับประพฤติชอบ ๑๘ อย่างในปริวาสิกขา และความสัมพันธ์ระหว่างกิฏฐิกับการออกจากนิสสรรณะ ตลอดจนคำอธิบายศัพท์เฉพาะในบริบทของธรรม. ข้อ

ประโยค - จุดตัดสนิทปลายกาซา อรรถถกพระวินัย อุตรวรรค วรรณะ - หน้า 419 [๒๒๑] ปาริวาสิกขันธ์ วรรณะ [ว่าด้วยปาริวาสิกฉัตร] วิจัยฉันในปาริวาสิกฉัตร นี้ พึงทราบดังนี้ :- บทว่า ปาริวาสิก ได้แก่ ภิกขุผู้อยู่

บทความนี้พูดถึงความหมายและความสำคัญของปาริวาสิกในพระวินัย โดยเฉพาะการอธิบายถึง ๔ ประเภทของปาริวาส ซึ่งรวมถึงการให้ปริวาสแก่บุคคลที่มีวัตถุประสงค์ในการบรรพชาและอุปสมบท เนื้อหายังชี้แจงเกี่ยวกับกฎและคำก

ประโยค - จุดตอบสนับปาสักกา อรรถกถาพระวินัย องค์ 424 ภิญโญสูงมัว "ท่านเจ้าขา ข้าพเจ้ากำลังทิวินิยกรรม, ท่านทั้งหลาย จงรู้ภิญโญผู้สอนนางภิญญา; หรือพี่มอบกระแสกภิญญูสามารถก็ได้ และพึงบอกนางภิญญูที่ทั้งห

เนื้อหาในพระวินัย องค์ 424 กล่าวถึงการอธิบายหลักการที่สำคัญเกี่ยวกับการให้โอวาทของพระสงฆ์และการเข้าใจในสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความแตกต่างระหว่างคำสอนต่าง ๆ และการปฏิบัติตามอาจารย์. รว

ประโยค - จุดดวงสมณิยะปะทา อรรถวัณพระวันวิ อุจรรว วรรณะ - หน้า 430 อากาศดี ตั้งอยู่ในที่โล่งภูเขาบนบกและป่าเป็นดีดดีด, ถ้ามีความ กำหนดไว้ว่า "เป็นภูษ" พิงไปอบด้วยอร่อยเป็นต้นก็ได้ พิงรีบ ตามไปบอกได้ เ

เนื้อหาพูดถึงการปฏิบัติตนในวันอุโปสถของพระภิษุ อธิบายถึงการมาของพระสงฆ์และความสำคัญในการทำอุปสมากรรมในวันดังกล่าว การสื่อสารและการรักษากฎระเบียบภายในวัด รวมทั้งความหมายของคำว่าถูกต้องในกรณีของการเข้าร

ประโยค - จุดดุลสมดุลปากอรณดภะระวัน วิจินฉันในสมดุลขับรถ พึ่งทราบดังนี้ :- ในคำว่า อารณด มนามติ นี้ มีวินฉันว่า มนามติ ๔ อย่าง คือ อุปปฏิฉันมนามติ ๑ ปฏิฉันมนามติ ๑ ปัญญามานติ ๑ สโมรณ- มนามติ ๑. ในมนามต

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับมนามติที่มีทั้งหมด ๔ ประเภท ได้แก่ อุปปฏิฉันมนามติ, ปฏิฉันมนามติ, ปัญญามานติ และโมทนามนาติ ที่มีการส่งมานติให้กับผู้ถือริวาสอาบัติอย่างถูกต้อง พร้อมทั้งความสำคัญของการใช้มานติใ

ประโยค - จุดดลสมเด็จปาาสาทิภา อรรถถกพระวันวิ อุตรรคร วรวา - หน้าที่ 443 ต้องสมานวัดอีก ย่อมไม่มีแก่ผู้มได้เก็บวัดร. จริงอยู่ ก็ญูมได้เก็บวัดนั้น เป็นผู้ควรแก่พวกนา โดยล่วง ๕ ราศีเท่านั้น เพราะเหตุนัน

บทความนี้สำรวจการตีความในพระบาลีเกี่ยวกับอาบัติและอำนาจของพระสงฆ์ในการกำหนดระเบียบเกี่ยวกับการเก็บวัด รวมถึงการวินิจฉัยที่มีความซับซ้อนและเข้าใจยาก ในอดีตมีการกล่าวถึงความสำคัญของถูกต้องและความรับผิดช